هر روز از ساعت ۹ تا ۵ بعد از ظهر

صندلی اُپنی پلیمری یکتا
طلایی
سفید
طلایی
دودی
مسی
کرم صدفی
گردویی

صندلی اُپنی پلیمری یکتا

قیمت : 2,690,000 تومان


کد محصول:43

متریال: پلیمر

دسته بندی: صندلی مناسب کافه و رستوران


  • تعداد نفرات:
  • 1 نفره
  • معمولی
  • معمولی
  • آبکاری
  • آبکاری
  • آبکاری
  • معمولی
  • معمولی

موجودی:10 عدد

افزودن محصول به لیست

می ­توان گفت صندلی یکتا با الگوبرداری از صندلی جوزف هافمن طراحی و ساخته شده است. فرم منحنی قسمت فوقانی پشتی صندلی تقریباً با همان ظرافت و تناسبات طراحی شده، اما موتیف­های تزئینی­ای هم به آن اضافه شده است. تعداد میله­ های تکیه­ گاه کاهش یافته و تزئینات ظریفی برای جلوه­ ی بیشتر افزوده گردیده است. قید پایه­‌های نیز حذف شده و در عوض پایه­ های جلویی جهت ایجاد تناسب با تزئینات پشتی صندلی، شبیه به پایه­ های خراطی شده، کار شده و با قوس تکیه‌گاه هماهنگی پیدا کرده است.

نقد و بررسی محصول

صندلی یکتا
سبک: مدرن
خاستگاه: اتریش
محل رواج: اروپا
ساخت صندلی به روش تولید انبوه در اواخر قرن نوزدهم، یعنی موقعی که صندلیهای دستساز لویی شانزدهم
فرانسه و صندلیهای دوره ویکتورین انگلستان عمرشان به پایان رسیده بود، معمول شد. در این زمان به تدریج
جنبشهای هنری در طراحی شکل میگرفتند و صندلیهای مشهور جهان، توسط طراحان خلاق و پیشرو،
دیزاین و ساخته شدند .
جنبش هنر نو در دهه 1890 شکل گرفت. فعالیتهای این جنبش در آغاز بیشتر به معیارهای صنایع دستی
مربوط میشد تا به تولید صنعتی. اما ظهور این جنبش، مرحله مهمی درگرایش به سوی کارکردگرایی بود .
به طور کلی هنرمندان طرفدار هنر نو، در مقابل گوناگونی یا آن طور که خود میگفتند، سردرگمی زمانه خود
واکنش نشان میدادند. آنها استفاده از اشکال گذشته را رد کرده، تلاش میکردند تا سبکی عمومی و نو خلق
کنند که تمام جنبههای محیط بصری را در یک شیء کامل با هم هماهنگ کنند. یک کار هنری کامل که
مظهر وحدت اجتماعی و فرهنگی باشد . ویژگی بارز این جنبش در فرانسه، بلژیک و ایتالیا، استفاده از اشکال طبیعی و انتزاعی و نیروی پرپیچ و خم
خط و قالب ریزی سه بعدی بود که عناصر تشکیل دهنده طرح را در یک کل منسجم درهم میآمیخت. اما در
جنبش هنر نوی آلمان به طریق دیگری عمل میکردند. در مونیخ هنرمندان و طراحانی چون آگوست اندل
August Endell ، هرمان ابریست Herman Obrist ، پیتر بیرنس و ریشارد ریمراشمیت Richard Riemerschmid ، ابتدا خطوط منحنی بدون شکستگی را کنترل و مهار و سپس آنها را تبدیل به اشکال
هندسی ترکیبی کردند. این تحول در وین با جدیت بیشتری دنبال شد، جایی که ژوزف هافمن Josef
آغاز به کار نمود. دامنه وسیعی از اشیای آهنی مشبکی که وی طراحی کرد، دارای اشکال ،Hoffmann
مستطیلی و زاویهدار بودند .
در سال 189۷ یک صندلی ناهارخوری طراحی » چارلز رنه مکینتاش « یک معمار و طراح اسکاتلندی به نام
کرد که نشان دهنده استفاده ظریفی از مواد، فرم و سمبلیسم بود. صندلی از چوب ساخته شده بود اما استفاده
از فضاهای منفی و عناصر باریک و مخروطی، برخلاف محصولات سنگین ماقبل، سبکی و حرکتی بصری ایجاد
میکرد. مکینتاش برخلاف جریانهای پیشین، مبلمان خود را رنگآمیزی کرده است )سیاه یا سفید( و بدین
گونه به ترکیب بصری عناصر ساختاری بیش از نمایش سطح اصیل مواد اهمیت میداد .
جوزف هافمن اتریشی به عنوان معمار آموزش دیده بود ولی او در آشوب ایدهها که دردهه 1980 در فضا
پخش بود، شکوفا شد و یکی از اعضای بنیانگذار بخش وین شد. ایدههای بصری او در سطح مبدعانی مانند
چارز رنه مکینتاش بود. وی طراح پرکار مبلمان، منسوجات و کارهای فلزی بود. کارهای معماریش نیز به طرز
گیرایی مدرن است و غرفه نمایشگاهیش بازدیدکنندگان زیادی داشت.
در اتریش اشاره » جوزف هافمن « اثر » کافه فلادرموس « از صندلیهای مشهور در این دوره میتوان به صندلی
کرد. این صندلی برخی از ویژگیهای صندلی مکینتاش را داشت اما نسبت به آن انتزاعیتر و مهندسیتر بود.
گرچه صندلی از چوب ساخته شده بود، اما به نظر میرسید که فرمهای استانداردشده بیشتری برای تولید
صنعتی داشت.
میتوان گفت صندلی یکتا با الگوبرداری از صندلی جوزف هافمن طراحی و ساخته شده است. فرم منحنی
قسمت فوقانی پشتی صندلی تقریباً با همان ظرافت و تناسبات طراحی شده، اما موتیفهای تزئینیای هم به
آن اضافه شده است. تعداد میلههای تکیهگاه کاهش یافته و تزئینات ظریفی برای جلوهی بیشتر افزوده گردیده
است. قید پایهها نیز حذف شده و در عوض پایههای جلویی جهت ایجاد تناسب با تزئینات پشتی صندلی،
شبیه به پایههای خراطی شده، کار شده و با قوس تکیه گاه هماهنگی پیدا کرده است.

صندلی پلیمیری یکتا با سبک و طراحی متفاوت مخصوص اپن منازل و همچنین کافه ها و رستوران ها طراحی شده است.

می­توان گفت صندلی یکتا با الگوبرداری از صندلی جوزف هافمن طراحی و ساخته شده است. فرم منحنی قسمت فوقانی پشتی صندلی تقریباً با همان ظرافت و تناسبات طراحی شده، اما موتیف­های تزئینی­ای هم به آن اضافه شده است. تعداد میله­ های تکیه­ گاه کاهش یافته و تزئینات ظریفی برای جلوه­ ی بیشتر افزوده گردیده است. قید پایه­‌های نیز حذف شده و در عوض پایه­ های جلویی جهت ایجاد تناسب با تزئینات پشتی صندلی، شبیه به پایه­ های خراطی شده، کار شده و با قوس تکیه‌گاه هماهنگی پیدا کرده است.

جوزف هافمن اتریشی به عنوان معمار آموزش دیده بود ولی او در آشوب ایده ­ها که در دهه 1980 در فضا پخش بود، شکوفا شد و یکی از اعضای بنیان‌گذار بخش وین شد. ایده ­های بصری او در سطح مبدعانی مانند چارز رنه مکینتاش بود. وی طراح پرکار مبلمان، منسوجات و کارهای فلزی بود. کارهای معماریش نیز به طرز گیرایی مدرن است و غرفه نمایشگاهی‌اش بازدیدکنندگان زیادی داشت.

از صندلی­های مشهور در این دوره می­توان به صندلی «کافه فلادرموس» اثر «جوزف هافمن» در اتریش اشاره کرد. این صندلی برخی از ویژگی­ های صندلی مکینتاش را داشت اما نسبت به آن انتزاعی ­تر و مهندسی­ تر بود. گرچه صندلی از چوب ساخته شده بود، اما به نظر می­رسید که فرم­ های استانداردشده بیشتری برای تولید صنعتی داشت.

مشخصات فنی محصول

  • ارتفاع کامل ۱۰۰ سانتی‌متر
  • ارتفاع نشیمنگاه ۷۰ سانتی‌متر
  • رنگ بندی بدنه(فریم) سفیدصدفی(شلوایت), سفید, کرم صدفی, طلایی, گردویی, آبکاری دودی, آبکاری رزگلد, آبکاری طلایی, آبکاری نقره ای
  • جنس نشیمنگاه اسفنج, فوم سرد, (بدون‌محدودیت در انتخاب رنگ یا جنس پارچه)
  • فاصله بین پایه‌ها جلو (۴۲ سانتی‌متر), عقب (۴۰ سانتی‌متر), کنار (۳۶ سانتی‌متر)

خوشحال میشویم نظراتان را با ما به اشتراک بزارید

x